BİLMİYORUM

Gürültü ve parlak ışıklara sığınıyorum. Sessizlik, sağır edici seviyeleri geçeli çok oldu. Artık hiçbir şey duymuyorum. Çevremdeki her şey bulanıklıktan ibaret. Gözlerimi kapatıp, bana ait diyarlara uçmayalı yıllar oldu. Kör olma pahasına ışığa yürüyorum.

Sürekleniyorum, farkında değilim ayakta duramadığımın. İleri gittiğimi zannederken, yerimde sayıyorum. Bataklığın orta yerinde debeleniyorum. Rüzgarı hissedip, serin bir nefes almayalı yıllar oldu. Boğulma pahasına maskemi çıkarmıyorum.

Düşünemiyorum, milyonlarca sesin içerisinde hapsoldum. Ne zaman anlamaya başlasam, sert bir şekilde bastırılıyorum. Kafam karışıyor, hiçbir şey bilmiyorum. Kendime ait bir şey söylemeyeli yıllar oldu. Yok olma pahasına susuyorum.