YAĞMURA, TOPRAĞA, SANA!

 



Bak, yine gürlüyor gökyüzü...

Göz alıcı bir yıldırım karanlığı yırtıp toprakla buluşuyor.
Yıldız tozları karışıyor köklerine, çiçekler daha parlak açabilsin diye.
Uzak diyarlardan yükselen gök gürültüleri çınlıyor kulağımda.
Dünya, ışıltılı bir düşe uyanıyor.

Bak, yine ıslanıyor yeryüzü...

Damlalar delice bir zevkle yarışıyor.
Küçük ırmaklar halinde akıyorlar göllere, canlılar yeniden nefes alabilsin diye.
Çatıda ritim tutan yağmurun şarkısı tutunuyor dudaklarımda.
Hayat, ıslak bir geleceğe uzanıyor.

Bak, yine hüzünleniyor gönlüm...

Gözlerim her kapanışında seni görme umuduyla açılıyor.
Bile bile avunuyorum bahanelerle, belki bir gün çıkar gelirsin diye.
Eski radyodan acıklı bir türkü yara açıyor yüreğimde. 
Ömür, sensiz bir mezarlığa benziyor.

Yıldırımlar dolaşıyor bedenimde.
Yağmur intikam alırcasına kamçılıyor.
Toprak bile üzülüyor bu halime.
Ben ise bir akıl hastanesine atılıyorum.
Tek kişilik hücremde senin özleminle deliriyorum.







Yorumlar