Kör Ruhlar Diyarı

Bir çatırtı! Kırılan bir dal parçası ve ortaya çıkardığı büyük yanılgı. Yolcu, yanlış yola saptı. Sonra sağa çevirdi başını. Tonlarca ağırlıktaki ön yargılarına çarptı. Yara aldı, başı kanadı ama gözlerini açmaya bile çalışmadı...

İnsan ömrü boyunca yolu aradı. Kilometreler aştı, tüm dünyayı dolaştı, yetmedi uzaya açıldı. Ne var ki ya bulan olmadı ya da bulan geri kalanı umursamadı. Böylelikle insanlık kendi karanlık dünyasında tıkılıp kaldı. Cahillik, hastalıklar listesinin en başına yazıldı.Sevgi ise zaten masaldı. Ne yazık ki insanlık bu masala varoluşundan beri hep inandı...

Her sabah güneşin doğduğunu sandı, Kör Ruhlar Diyar'ının kayıp insanları. Göğsü şişerken nefes aldığını. Beklerken kavuşacağını, özlerken unutacağını hatta ölmek üzereyken yaşayacağını! Tüm bu süre boyunca hiç çıkarmadı göz bantlarını. Doğuştan kör olduğu gerçeğiyle yol aldı. Halbuki sadece kendi çevresinde dolandı...

Nitekim zaman yüzyıllarla harcandı, ömürler yalanlarla... Kör olmadığını anlayan biri çıkacak mıydı yoksa herkes yerle bir mi kalacaktı? İnsan doğru yola mı sapacaktı veyahut yanlışlarında mı boğulacaktı? Ve asıl soru bunu kim başaracaktı? Bunu da zaman anlatacaktı...