BİR DİRENME...

Dur, bekle!

Kokuşmuş bedenlerden çıkan salyalı sözcükleri dinle,

Ruhuna virüsün bulaşmasına izin verme.

Yıkıntıların arasında kaybolup, kendini yitirme;

Vahşice sürüklenmekte olan bir insan selinin içinde tutsak kalsan bile...

Hayır, hayır, umudunu öldürme!

Tüm bunlar kötü bir masal belki de?

Süslenmiş irinli kelimelerle, 

Alet edilmiş karanlık emellere.

En zehirli sözcüklerle alınmış dile!

Bir dakika, gitme!

Zayıflıklarınla beslenen çürük dişli iblislere,

Nefeslerini ensene üfleyen görünmez hayaletlere,

Pislikleriyle seni kirleten kişilere,

Ne olursa olsun boynunu eğme.

Doğrul, şunları söyle!

Yaşam denen rüya sonsuza kadar da sürse,

Ölüm denen gerçek saplansa da göğsüme,

Çeliğin keskinliği vücudumu da dilimlese,

İzin vermem, ruhumu kirletmenize!