SEVGİ TİCARETİ

Değer verdiğimiz herkesin sevgisini ölçmeye çalışıyoruz. Peki, bunu neden yapıyoruz? Önemli olan bizi ne kadar önemsediği mi yoksa verdiğimiz değerin karşılığını alabileceğimiz mi? Ya neden masum sevenlerin olabileceğine inanmıyoruz? Çünkü sevgi ticareti yapıyoruz!

Nasıl mı? Anlatayım:

Ticarette satılacak ürün, ona denk bir karşılık verilmedikçe satılmaz. Biz de birer tüccar haline geldik. Satacağımız sevginin karşılığını göremeyince satmıyoruz sevgimizi. Ama herkes eşit şekilde sevemez ya da her sevgi birbirine benzemez. Bunu unutuyoruz. Bu yüzden de gösterdiğimiz sevgiyi pazarlamaya başladığımızdan beri mutsuzuz. Evet, sevgimizi pazarlıyoruz! Ama karşılığını ölçecek bir alet henüz bulunmadığından çoğunlukla yanılıyor ve üzülüyoruz. En kötüsü de üzüyoruz! Hem de karşılıksız sevenleri...

Satacağımız sevgiyi yere göğe sığdıramıyoruz. Övünüyoruz durmaksızın lakin kendimizden başka hiç kimsenin sevgisini beğenmiyoruz. Kibirle dolu yürek kapımızı masum umutlarla çalanlara açmak yerine suratlarına çarpıyoruz. Böylece yalnız ve tenha ömrümüzde, kibir içinde yavaş yavaş ölüyoruz.  

Özetle; hayatta bazı şeylerin karşılığını aramak yanlıştır. Sevgi, bunların en başında gelir. Beklenti içine girmeden ve karşılık beklemeden verilen değer, zaten karşılığına ulaşır...

                                                                                             İbrahim ARAS